Precies vier weken na de start van cider-experiment #2, was ik het zat. Het probleem was dat het waterslot al weken geleden vrijwel tot rust was gekomen, maar nog wel onder druk bleef staan. Dus besloot ik de vergistingsfles te openen om te zien wat ik er van had gebrouwen... Conclusie na het proeven: behoorlijk zuur! De hydrometer gaf ook aan dat er vrijwel geen suiker meer aanwezig was. Dus besloot ik de fles over te hevelen, de vergistingsfles te reinigen (droesem op de bodem eruit spoelen) en de cider weer terug in de vergistingsfles te doen. Ik deed er zo´n 250 ml appelsiroop bij, waterslot erop, en zette de fles weer lekker naast de verwarming. Ik hoopte dat het kleine beetje aanwezige gist en suiker weer wonderen zouden gaan doen. Maar in de dagen erna bleef het hetzelfde beeld: geen borrelend waterslot, maar wel druk in de fles. Dus heb ik - uit arren moede - de cider een paar dagen later gewoon gebotteld. In totaal zijn het twaalf flessen. Na het bottelen de flessen op een veilige plaats gezet en natuurlijk nauwlettend de stoppen in de gaten gehouden (letterlijk en figuurlijk). Eergisteren kreeg ik de zenuwen, want het leek alsof er een stop wat omhoog was gekomen. Slecht nieuws, ik weet ondertussen hoe explosief die flessen kunnen zijn. Dus de bewuste fles meteen mee naar de badkamer genomen en in de douchecel geopend. Zat er totaal geen kracht in! Nog geen plopje kon er van af..
Nou ja, dan maar koud zetten en proeven. Het oordeel is niet eens beroerd: C: "Nou, die heeft best potentie..."
Gisteren hebben we nog een fles geopend en die plopte zowaar! De cider is binnen een paar dagen prachtig mousserend geworden. Hij smaakt eigenlijk erg goed: fris, beetje bitter en zoet, met een aangename afdronk. En het leuke is dat ik deze variant nog nooit eerder heb geproefd. Spannend of de resterende flessen zich goed blijven ontwikkelen. Maar de conclusie is nu al: experiment geslaagd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten