Onze vakantie in Noorwegen was fantastisch, en zoals altijd te kort. Maar als je weet dat je weer naar huis moet, dan is het ook wel goed ("het is zoals het is", zeggen we de laatste tijd wel vaker). En het thuiskomen is nog leuker en spannender met een goed gevulde kweekkas in de tuin. Die is de afgelopen weken super goed verzorgd door buren en ouders, en zag er dan ook geweldig uit. We maakten ons tijdens de vakantie wel wat zorgen of er nog tomaten over zouden zijn, want we kregen van het thuisfront berichten dat de oogst "gigantisch" was en dat de tomaten hun oren uitkwamen. Maar gelukkig hing er nog voldoende; na het plukken ("papa, mogen we meehelpen?") hadden we een schaal vol met verschillende soorten tomaten. Een flink deel daarvan is inmiddels uit het vuistje - vooral van M. - gegeten. Ik weet het, ik heb het al vaker geschreven, maar we raken er niet over uitgepraat hoe enorm lekker die tomaten zijn, smaakvol en vooral zoet! C., die zichzelf omschrijft als "zeker geen tomatenmens", heeft het zelfs over "een smaakexplosie in je mond". Dus!
Morgen ga ik met de resterende tomaten een pastasaus te maken, waarbij de tomaten in de oven worden geroosterd en dan gezeefd. En dan eens een keer geen vlees er doorheen, dat hebben deze tomaten echt niet nodig.
