it´s a girl!

Ik heb dus drie pompoenplanten in de kas staan. Ze zijn op hetzelfde moment geplant en komen uit de zaden van een biologische pompoen. Op hun eigen manier doen ze het alle drie wel goed, maar de onderlinge verschillen zijn enorm. De grootste is me letterlijk boven het hoofd gegroeid; die moet ik nu bovenin de kas horizontaal langs een draad gaan leiden. En de kleinste is nog maar dertig centimeter hoog. De grote heeft nog maar enkele bloemknoppen, en de kleine zit er werkelijk vol mee. Wat de twee planten echter gemeen hebben, is dat alle bloemen die er tot nog toe verschenen uitsluitend mannetjes waren. En ik maar zoeken naar vrouwelijke bloemen, want daaruit ontstaan natuurlijk de pompoenen... Een paar dagen geleden zag ik haar aan de kleine plant: de eerste vrouwelijke bloem! Ik liet het aan de kinderen zien en vertelde dat de pompoen niet vanzelf gaat groeien, maar dat de vrouwelijke bloem ´bevrucht´ moet worden door het stuifmeel uit de mannelijke bloemen. En dat je dat - als er geen bijen zijn - ook zelf kunt doen met een kwastje. Even later vertelden ze me triomfantelijk, dat ze het al voor me hadden geregeld. Ze hadden het stuifmeel uit een uitgebloeide bloem erop gewreven, je ziet het nog zitten op de foto hiernaast. Ik heb ze hartelijk bedankt, maar gezegd dat bloemen toch eerst moeten gaan bloeien en dus opengaan, voordat ze bevrucht kunnen worden.

Maar dat konden ze natuurlijk nog niet weten, want we hebben ze nog niet verteld over de bloemetjes en de bijtjes...

kinderspel

Onze kleine tuinkas staat nu bijna twee weken. Het was de eerste week zonnig en warm, maar de afgelopen week was het bewolkt, en fris met een graad of 15. Toch doen de planten in de kas het erg goed. Ze groeien veel harder dan op de bovenkamer. Dat komt waarschijnlijk omdat ze nu veel meer licht krijgen. Maar er speelt ook nog iets anders mee: de kinderen vinden de kas - en alles wat er in groeit - net zo leuk als wij. M. vindt het interessant om z´n vrienden ´rond te leiden´ in de kas ("niet aanraken die tomatenplanten, hoor, ze zijn giftig"). Toen we een paar dagen geleden met z´n tweeën in de kas bezig waren, zei hij: "Papa, als ik in de kas ben dan wordt ik een beetje gelukkig van binnen". En daar word ik dan weer gelukkig van. Maar ook L. en haar vriendin zorgen goed voor de planten. Ze zijn soms wel een kwartier in de kas aan het keutelen. Laatst hadden ze een ´soepje´ gemaakt van allerlei kruiden. Erg schattig, maar ik heb gezegd dat ze toch echt bedoeld zijn om op te eten. Een gevaar is wel dat de planten - met zoveel zorg - te veel water krijgen. Ik probeer dat nu een beetje in de gaten te houden. Maar eigenlijk maakt ook niet zo veel uit. Het is allemaal wel begonnen als mijn hobby, maar het is net zo waardevol dat de kids ervaren hoe het is om met je eigen eten bezig te zijn. En ondertussen ben ik kinderlijk ongeduldig totdat die groene tomaten eindelijk eens rijpen...

cider van appel en zwarte bes

Mijn vorige cider experiment met appel- en ahornsiroop (cider # 5) lijkt een groot succes te worden. De cider heeft - twee weken na het bottelen - een fijne zoete smaak, is niet zuur, en begint langzaam aan wat koolzuur te ontwikkelen zonder meteen explosief te worden. Nog een paar weken afwachten; vier weken na het bottelen zou de cider goed drinkbaar moeten zijn... Deze cider verdient wellicht dus navolging, maar ik kon het niet nalaten een nieuw experiment te starten. Afgelopen woensdag heb ik 8 liter cider gemaakt van op basis van biologische appel-/zwarte bes siroop.  De verhouding appel/bes is 94/6. Eerst een paar liter water opgekookt en hierin 3 flessen (400 ml) siroop en 750 gram biologische kristalsuiker opgelost. Na afkoelen tot ca. 40 graden heb ik dit mengsel in de 10 liter vergistingsfles gegoten (fles gereinigd met mengsel van sulfiet en citroenzuur). Twee theelepels gistvoedingszout en een theelepel citroenzuur (kristallen) toegevoegd. Daarna de vergistingsfles met gekookt en afgekoeld water afgevuld tot 8 liter. Toen de temperatuur onder de 35 graden was heb ik de gist (5 gram champagnegist) toegevoegd. Het soortelijk gewicht van de protocider was iets meer dan 1080, waarmee het alcoholpercentage op ruim 10 % moet gaan uitkomen... De fles staat inmiddels al twee dagen fors aan het bruisen en kolken!

Royall Well Classic 86 tuinkas

Dit weblog bevat geen gesponsorde elementen. Gelukkig maar, en tegelijkertijd zou het zorgwekkend zijn als het wel zo was, met maar drie man en een halve paardenkop die dit blog lezen. En als ik die laatste zin hier laat staan dan heb ik binnenkort helemaal geen lezers meer... 

Maar toch wil ik nog een keer vermelden, dat wij wel heel erg blij zijn met onze nieuwe Royal Well Classic 86 tuinkas. De kas ziet er geweldig mooi uit, en de montage ging van een leien dakje. Ik kan echt genieten van de mooie houten details, het kwalitatieve materiaal en hoe goed alles in elkaar past. De fabrikant is niet toevallig Scandinavisch, ik geloof Deens. Die kunnen wel wat met hout. Dus, mocht je op zoek zijn naar een mooie en tegelijkertijd praktische tuinkas; zoekt niet verder en kiest voor de Royal Well Classic 86 tuinkas! Ik kwam er vandaag achter dat als je in je search-engine "montage tuinkas" invoert, dat je dan bij afbeeldingen mijn blogfoto als eerste ziet staan. Dat is nog eens een sterk staaltje Search Engine Optimisation. Bijgaande foto heb ik dan ook voorzien van lange en passende bestandsnaam. Het leuke van deze foto is overigens dat ik bij het maken ervan - bij chronisch tijdsgebrek - drie hobby's combineerde: fotografie, astronomie en groenten kweken...

pompoenbloem

Ook al stond de kas afgelopen maandag al, toch ben ik de hele week nog bezig geweest met het afwerken en inrichten ervan. Het verpotten en selecteren welke planten overbleven, kostte me alleen al een dag. Maar nu is alles klaar en vanochtend kon ik dan voor het eerst even rustig ´aanklooien´ in de kas: water en voeding geven, hier en daar wat opbinden en dieven. Gewoon, even relaxed checken. De temperatuur lag om elf uur rond de 23 graden, niet te warm dus om wat te doen. Dat is op het moment wel anders: het is er nu - halverwege de middag - 35 graden! 

Ik heb drie pompoenplanten staan, die doen het erg goed. Voor deze kleine kas eigenlijk een beetje te goed, want ze nemen erg veel ruimte in beslag en eentje zit al bijna tegen het dak. Maar, zag ik vanochtend toch een mooie bloem aan de kleinste pompoenplant zitten. Mooi! En hij geurt ook zo lekker. Ik weet eigenlijk niet eens of het een ´hij´ of een ´zij´ is. Dat is op den duur wel praktisch om te weten, want als er geen bijen zijn om te bestuiven, dan moet je het zelf doen. Met een penseeltje moet je het stuifmeel uit de mannelijke bloem halen en aanbrengen op de stamper van de vrouwelijke bloem. Wist ik niet; ik lees het allemaal in mijn groente & fruit encyclopedie. Maar goed, dit is de enige bloem die ik heb, dus er valt voorlopig nog helemaal niets te bevruchten...

de tuinkas staat, en wat nu?

O, o, wat zijn we trots op onze nieuwe tuinkas. Echt prachtig is ´ie. En dat we het opzetten in anderhalve dag voor elkaar hebben gekregen! Vanavond meteen begonnen met het inrichten ervan. Ik wist eigenlijk al dat ik voor een heel weeshuis aan tomaten- en andere planten had opgekweekt, maar dat bleek vooral toen ik alles in de kas wilde gaan zetten. "Het is misschien verstandig om wat keuzes te maken", zei C. diplomatiek. Ja, maar ik had in m´n groenten- en fruitencyclopedie gelezen dat je in het begin gewoon heel veel verschillende planten en soorten moet proberen, en dat je dan het volgende jaar beter weet wat je wil... Anyway, ik moet nu wel gaan kiezen. Op dit moment heb ik namelijk in de ´pipeline´: vijf verschillende tomaten, drie soorten paprika, aarbeien (twee planten, voor de kids ieder een), een vijgenboompje, drie pompoenplanten (zelf opgekweekt uit de zaden van een biologische pompoen; de grootste plant neemt nu al bijna een vierkante meter in beslag), chinese bieslook, bladselderij (Apium Graveolens, dat prachtige woord zit al de hele dag in m´n hoofd), peulen, meloen, koriander, marjolein (ook wel bekend als majoraan, en nog beter als oregano), munt en .... (ik kom even niet op het woord van dat andere bekende kruid, ´t is een heestertje), en ik heb zelf nog linzen laten kiemen, al moet ik zeggen dat die plantjes het niet zo goed doen. Dat is inderdaad wel wat veel voor een kas van krap 4,5 vierkante meter. En de keuze wordt alleen maar lastiger, want naast groenten heb ik de laatste tijd ook een fascinatie voor kruiden. Daar zou ik het liefste nog veel meer verschillende soorten van hebben, hebben, hebben...

de tuinkas staat!

We zijn vandaag begonnen met het monteren van onze nieuwe tuinkas. ´t Is wel een hele lange dag geworden, want toen we vanochtend begonnen, stond het oude schuurtje nog. Die hebben we eerst met grof geweld gesloopt en daarna naar de vuilstort gebracht. Aan het einde van de ochtend heb ik de randbalk gemonteerd en daarna konden we beginnen met opbouwen. Ik had niet gedacht dat we in een dag zo ver zouden komen. Want - ook al hebben we het laat gemaakt - in de avond stond zowel de constructie en het beglazen was ook bijna klaar. Alleen de uitzetramen en de schuifdeur moeten nog. De kids logeren bij opa en oma en omdat zij er eigenlijk wel graag bij waren geweest, heb ik m´n fotocamera de hele dag  laten time-lapsen. Kunnen ze bij terugkomst toch nog een beetje volgen hoe het is geweest. Ik had de camera op automatische belichting gezet; aan het einde van de avond waren de belichtingstijden opgelopen tot 9 seconden. Daarom kreeg ik deze mooie plaatjes, ook al was het in de tuin voor het blote oog aardedonker. Deze tuinkas is al prachtig, maar in dit licht krijgt ´ie iets magisch!