Kijk, dat vind ik nou mooi: gisteren had ik een overleg met iemand van het Zeeuws Archief. Voor bij de koffie had zij een doos met speciale koeken meegenomen, Sjefjes genaamd. Er zat een kleine folder bij met uitleg over de koeken en het leven van de onbekende Nederlandse held, waarnaar de koeken zijn vernoemd.
Sjef van Dongen was een jongen die - aan het begin van de vorige eeuw - met zijn ouders naar Spitsbergen vertrok. Zijn vader werkte bij de Nederlandse kolenmijn Nespico. Toen Sjef 18 jaar was, werd de mijn stilgelegd en vertrokken de Nederlanders. Alleen Sjef en twee andere medewerkers bleven achter om toezicht te houden.
Om de heimwee op het eenzame Spitsbergen een beetje te verzachten, kreeg hij van zijn moeder het recept van zijn favoriete havermoutkoeken. Hij noteerde het in zijn notitieboekje, waar hij ook de verjaardagen van familie en vrienden opschreef. In datzelfde boekje deed hij een paar jaar later verslag van de expeditie die hij ondernam om de bemanning van het op Spitsbergen gecrashte luchtschip ´Italia´ te redden. Sjef was namelijk erg bedreven geworden in het mennen van sledehonden, en had het verzoek voor de expeditie gekregen van de gouverneur van Spitsbergen. De reddingspoging mislukte helaas, maar bij terugkomst in Nederland werd Sjef een Nationale held.
Als je meer wilt weten over dit prachtige verhaal, ga dan naar het Zeeuws Archief in Middelburg. Datzelfde geldt overigens voor het recept van de heerlijke havermoutkoeken...
