Het is buiten een graad of 26 en ik snak naar een koud glas bier. Of limonade desnoods. Maar in plaats daarvan heb ik zojuist verse munt uit de kas geplukt (´want als ik die nu niet gebruik dan gaat het nooit meer op´), zit ik aan een kom gloeiend hete muntthee en vraag me af of mijn hobby me wellicht boven het hoofd groeit... Letterlijk in ieder geval wel, want de meeste tomatenplanten zijn nu al een meter hoog!
Ik moet even denken aan het verhaal van een oude schoolvriend met zijn fanatiek moestuinende vader, die soms weken achtereen tuinboontjes at. Dat soort tafel-taferelen wil ik voorkomen, al moet ik toegeven dat ik hard op weg ben naar een monocultuur in de kas: er staat vooral heel veel tomaat. Van alles en nog wat: vleestomaat, rond, pruim, kers... En ze groeien allemaal enorm dus ik moet steeds kiezen welke planten blijven en welke niet. Gelukkig zijn er veel geïnteresseerden en heb ik er al veel vrienden, familie en zelfs de halve klas van L. blij mee kunnen maken. En het schijnt dat iemand die een kado geeft minstens zo gelukkig wordt van het geven, als degene die het ontvangt. Hebben we hier dus - automatisch - te maken met een echte win-win situatie.
